后秋思五言五首 其四

后秋思五言五首 其四原文：

前两句叙事：“李白乘舟将欲行，忽闻岸上踏歌声。”李白将要乘舟离去，汪伦带着一群村民前来送行，他们手挽着手，一边走，一边唱。“将欲”与“忽闻”相照应，写出了诗人惊喜的情态。“将欲”，正是小舟待发之时；“忽闻”，说明出于意料之外。也许汪伦昨晚已设家宴饯别，说明第二天有事不能再送了。但现在他不(...)
其次，诗中欲抑先扬的反衬手法和绮丽清简的语言也是值得欣赏的。前六句写纨扇之盛，何等于光彩旖旎！后四句写恐扇之衰，何等哀感顽艳！在两相照映之下，女主人公美好的人生价值和这价值的毁灭，又对比等何等鲜明！短短十句，却写出盛衰变化的一生，而怨情又写得 如此抑扬顿挫，跌宕多姿，蔚为大观。故钟嵘评曰：“《团扇》短章，辞旨清捷，怨深文绮，得匹妇之致。”这决不是过甚其辞。
1、凉州词：又名《出塞》。为当时流行的一首曲子（《凉州词》）配的唱词。2、原题二首，此其一，郭茂倩《乐府诗集》卷七十九《近代曲词》载有《凉州歌》，并引《乐苑》云：“《凉州》，宫调曲，开元中西凉府都督郭知运进”。凉州，唐陇右道凉州治所在姑臧县（今甘肃省武威市凉州区）。3、远上；远远向西望去。“远”一作“直”。4、黄河远上：远望黄河的源头。5、孤城：指孤零零的戍边的城堡。6、仞：古代的长度单位，一仞相当(...)
上片，先为“梅花”之出场刻画了一个特定的典型环境。在冬末春初的一个夜晚，词人情思悠悠地漫步郊野，抬头高瞻，只见几朵带雨的乌云一时凝聚在天空；低首近观，小桥下溪水潺湲，又给人增添了阴冷的感觉。就在这时一阵轻寒恍如幽影冲破了东风乍暖的气氛，使人更感到寒意森森。“蛾寒”之“蛾”在此通“俄”，为俄顷、不久之意，如《汉书。外戚传下》：“（孝成班倢伃）始为少使，蛾而大幸为倢伃”。因之，“蛾寒”犹轻寒、嫩寒之意，别本于此即作“嫩寒”。另有学者认为“蛾”可指蛾眉，用以比喻弯月；此言一弯新月刚刚破云而出，那被东风吹拂的梅树摇曳着多姿的身影（韩秋白）。可备一说。桥下绵延不断的哗哗溪流之声送来一片幽香，这幽香弥漫在朦胧的月光之中，沁人心脾，涤人魂魄，令人流连，催人升华，使人意绪翩翩，不能自己……。此词本为咏梅而作，但却正如人们所赞赏的──它竟全篇不直言“梅”字，而着意挑出幽柔之“香”以涵概梅花的独特气韵，诚如宋人沈义父《乐府指迷》所言“咏物词最忌说出题字”，此篇正得其妙（印有志）。妙就妙在着一“香”字既突现了梅花芳馨幽艳的卓异风标，连同“和月”一起且又给人以嗅觉、视觉、味觉、触觉并生的通感联想。强调梅的“一枝”独秀，不仅有如林和靖赞梅名句“众芳摇落独暄妍”的高妙，展现了梅树凌寒傲骨的幽姿逸韵，而且跟词作的抒情主人于下片“独自倚栏杆”也暗相扣合而发人深思。
诗中“东”、“西”、“南”、“北”并列，极易流于呆板，但此歌如此铺排，却显得文情恣肆，极为生动，从而充分体现了歌曲反复咏唱，余味无穷之妙。
上片，先为“梅花”之出场刻画了一个特定的典型环境。在冬末春初的一个夜晚，词人情思悠悠地漫步郊野，抬头高瞻，只见几朵带雨的乌云一时凝聚在天空；低首近观，小桥下溪水潺湲，又给人增添了阴冷的感觉。就在这时一阵轻寒恍如幽影冲破了东风乍暖的气氛，使人更感到寒意森森。“蛾寒”之“蛾”在此通“俄”，为俄顷、不久之意，如《汉书。外戚传下》：“（孝成班倢伃）始为少使，蛾而大幸为倢伃”。因之，“蛾寒”犹轻寒、嫩寒之意，别本于此即作“嫩寒”。另有学者认为“蛾”可指蛾眉，用以比喻弯月；此言一弯新月刚刚破云而出，那被东风吹拂的梅树摇曳着多姿的身影（韩秋白）。可备一说。桥下绵延不断的哗哗溪流之声送来一片幽香，这幽香弥漫在朦胧的月光之中，沁人心脾，涤人魂魄，令人流连，催人升华，使人意绪翩翩，不能自己……。此词本为咏梅而作，但却正如人们所赞赏的──它竟全篇不直言“梅”字，而着意挑出幽柔之“香”以涵概梅花的独特气韵，诚如宋人沈义父《乐府指迷》所言“咏物词最忌说出题字”，此篇正得其妙（印有志）。妙就妙在着一“香”字既突现了梅花芳馨幽艳的卓异风标，连同“和月”一起且又给人以嗅觉、视觉、味觉、触觉并生的通感联想。强调梅的“一枝”独秀，不仅有如林和靖赞梅名句“众芳摇落独暄妍”的高妙，展现了梅树凌寒傲骨的幽姿逸韵，而且跟词作的抒情主人于下片“独自倚栏杆”也暗相扣合而发人深思。
注解① 荒戍：荒废的军队防地。② 浩然：豪迈坚定的样子。③ 汉阳渡：湖北汉阳。④ 郢门山：即荆门山。(...)
家童，将渔竿来者。此女子乃有名歌妓，小字琼英，谈谐歌舞，无不通晓。今日将着酒肴，直到溪边，与老丞相脱闷，走一遭去。琼英，你到那里，好生追欢作乐，要丞相喜欢。来到这里，左右人远避者。唤着你，你便来，不唤你，你休来。兀的不是老丞相在那里钓鱼。
①孝友：善事父母为孝，善事兄弟为友。②花宫：佛教中，花为6种供物之一。花皆可开敷结实，以譬万行之因皆有成就佛果之能。花之形色相好，可以之庄严法身。花又从慈悲生义，花有柔软之德。花之取义甚丰，因此，寺院多以花装饰，诗中称之为“花宫”。《碧岩录》三十九则曰：“僧问云门：‘如何是清静法身？’门云：‘花药栏。’”(...)
诗的首联写了寒秋之夜天宇上一轮皎洁的明月，用吴刚月中伐桂这一古老的传说，来暗点眼下这桂子飘香的晚秋时节。但除了这里有一点意蕴外，其它的如以“皎皎”写月色，“团团”摹月形，均为俗套。诗的颌联显得形象单薄，支离破碎，说诗人们往往借月来助长诗兴，山野的过客不忍对她而平添愁恨，意思显豁，别无余韵。且“常思玩”三字选语太硬，太俗太露。诗的颈联，本应是另转新意，但此处仍原地踏步，仅仅堆砌一些华艳的词藻来装点门面。什么“翡翠楼边”、“珍珠帘外”之类，对偶固然精切，仍不免有肥辞瘠义之嫌。至于“玉镜”、“冰盘”之喻，也已变成诗中多余之赘疣。而诗的结联还是归结为月光的明澈，这样的收尾既得无力且又无韵致。由此可见，作为刚刚学诗的香菱，即使为一首好诗而整日苦思冥想，(...)
丹阳湖
最后“萧萧散发到天明”一句，写散要独坐，沉吟至天明的情景。“萧萧”为头发稀疏，如陆游《杂赋》：“觉来忽见天窗日，短发萧萧起自梳。”这首词既写了湖光山色之美，又表达了作者沉浸在自然风光中的忘返流连的感情，流露出一种闲适、潇洒的超脱情怀。全词情景相生，密切相(...)

后秋思五言五首 其四拼音解读：

qián liǎng jù xù shì ：“lǐ bái chéng zhōu jiāng yù háng ，hū wén àn shàng tà gē shēng 。”lǐ bái jiāng yào chéng zhōu lí qù ，wāng lún dài zhe yī qún cūn mín qián lái sòng háng ，tā men shǒu wǎn zhe shǒu ，yī biān zǒu ，yī biān chàng 。“jiāng yù ”yǔ “hū wén ”xiàng zhào yīng ，xiě chū le shī rén jīng xǐ de qíng tài 。“jiāng yù ”，zhèng shì xiǎo zhōu dài fā zhī shí ；“hū wén ”，shuō míng chū yú yì liào zhī wài 。yě xǔ wāng lún zuó wǎn yǐ shè jiā yàn jiàn bié ，shuō míng dì èr tiān yǒu shì bú néng zài sòng le 。dàn xiàn zài tā bú (...)
qí cì ，shī zhōng yù yì xiān yáng de fǎn chèn shǒu fǎ hé qǐ lì qīng jiǎn de yǔ yán yě shì zhí dé xīn shǎng de 。qián liù jù xiě wán shàn zhī shèng ，hé děng yú guāng cǎi yǐ nǐ ！hòu sì jù xiě kǒng shàn zhī shuāi ，hé děng āi gǎn wán yàn ！zài liǎng xiàng zhào yìng zhī xià ，nǚ zhǔ rén gōng měi hǎo de rén shēng jià zhí hé zhè jià zhí de huǐ miè ，yòu duì bǐ děng hé děng xiān míng ！duǎn duǎn shí jù ，què xiě chū shèng shuāi biàn huà de yī shēng ，ér yuàn qíng yòu xiě dé rú cǐ yì yáng dùn cuò ，diē dàng duō zī ，wèi wéi dà guān 。gù zhōng róng píng yuē ：“《tuán shàn 》duǎn zhāng ，cí zhǐ qīng jié ，yuàn shēn wén qǐ ，dé pǐ fù zhī zhì 。”zhè jué bú shì guò shèn qí cí 。
1、liáng zhōu cí ：yòu míng 《chū sāi 》。wéi dāng shí liú háng de yī shǒu qǔ zǐ （《liáng zhōu cí 》）pèi de chàng cí 。2、yuán tí èr shǒu ，cǐ qí yī ，guō mào qiàn 《lè fǔ shī jí 》juàn qī shí jiǔ 《jìn dài qǔ cí 》zǎi yǒu 《liáng zhōu gē 》，bìng yǐn 《lè yuàn 》yún ：“《liáng zhōu 》，gōng diào qǔ ，kāi yuán zhōng xī liáng fǔ dōu dū guō zhī yùn jìn ”。liáng zhōu ，táng lǒng yòu dào liáng zhōu zhì suǒ zài gū zāng xiàn （jīn gān sù shěng wǔ wēi shì liáng zhōu qū ）。3、yuǎn shàng ；yuǎn yuǎn xiàng xī wàng qù 。“yuǎn ”yī zuò “zhí ”。4、huáng hé yuǎn shàng ：yuǎn wàng huáng hé de yuán tóu 。5、gū chéng ：zhǐ gū líng líng de shù biān de chéng bǎo 。6、rèn ：gǔ dài de zhǎng dù dān wèi ，yī rèn xiàng dāng (...)
shàng piàn ，xiān wéi “méi huā ”zhī chū chǎng kè huà le yī gè tè dìng de diǎn xíng huán jìng 。zài dōng mò chūn chū de yī gè yè wǎn ，cí rén qíng sī yōu yōu dì màn bù jiāo yě ，tái tóu gāo zhān ，zhī jiàn jǐ duǒ dài yǔ de wū yún yī shí níng jù zài tiān kōng ；dī shǒu jìn guān ，xiǎo qiáo xià xī shuǐ chán yuán ，yòu gěi rén zēng tiān le yīn lěng de gǎn jiào 。jiù zài zhè shí yī zhèn qīng hán huǎng rú yōu yǐng chōng pò le dōng fēng zhà nuǎn de qì fēn ，shǐ rén gèng gǎn dào hán yì sēn sēn 。“é hán ”zhī “é ”zài cǐ tōng “é ”，wéi é qǐng 、bú jiǔ zhī yì ，rú 《hàn shū 。wài qī chuán xià 》：“（xiào chéng bān jié yú ）shǐ wéi shǎo shǐ ，é ér dà xìng wéi jié yú ”。yīn zhī ，“é hán ”yóu qīng hán 、nèn hán zhī yì ，bié běn yú cǐ jí zuò “nèn hán ”。lìng yǒu xué zhě rèn wéi “é ”kě zhǐ é méi ，yòng yǐ bǐ yù wān yuè ；cǐ yán yī wān xīn yuè gāng gāng pò yún ér chū ，nà bèi dōng fēng chuī fú de méi shù yáo yè zhe duō zī de shēn yǐng （hán qiū bái ）。kě bèi yī shuō 。qiáo xià mián yán bú duàn de huá huá xī liú zhī shēng sòng lái yī piàn yōu xiāng ，zhè yōu xiāng mí màn zài méng lóng de yuè guāng zhī zhōng ，qìn rén xīn pí ，dí rén hún pò ，lìng rén liú lián ，cuī rén shēng huá ，shǐ rén yì xù piān piān ，bú néng zì jǐ ……。cǐ cí běn wéi yǒng méi ér zuò ，dàn què zhèng rú rén men suǒ zàn shǎng de ──tā jìng quán piān bú zhí yán “méi ”zì ，ér zhe yì tiāo chū yōu róu zhī “xiāng ”yǐ hán gài méi huā de dú tè qì yùn ，chéng rú sòng rén shěn yì fù 《lè fǔ zhǐ mí 》suǒ yán “yǒng wù cí zuì jì shuō chū tí zì ”，cǐ piān zhèng dé qí miào （yìn yǒu zhì ）。miào jiù miào zài zhe yī “xiāng ”zì jì tū xiàn le méi huā fāng xīn yōu yàn de zhuó yì fēng biāo ，lián tóng “hé yuè ”yī qǐ qiě yòu gěi rén yǐ xiù jiào 、shì jiào 、wèi jiào 、chù jiào bìng shēng de tōng gǎn lián xiǎng 。qiáng diào méi de “yī zhī ”dú xiù ，bú jǐn yǒu rú lín hé jìng zàn méi míng jù “zhòng fāng yáo luò dú xuān yán ”de gāo miào ，zhǎn xiàn le méi shù líng hán ào gǔ de yōu zī yì yùn ，ér qiě gēn cí zuò de shū qíng zhǔ rén yú xià piàn “dú zì yǐ lán gǎn ”yě àn xiàng kòu hé ér fā rén shēn sī 。
shī zhōng “dōng ”、“xī ”、“nán ”、“běi ”bìng liè ，jí yì liú yú dāi bǎn ，dàn cǐ gē rú cǐ pù pái ，què xiǎn dé wén qíng zì sì ，jí wéi shēng dòng ，cóng ér chōng fèn tǐ xiàn le gē qǔ fǎn fù yǒng chàng ，yú wèi wú qióng zhī miào 。
shàng piàn ，xiān wéi “méi huā ”zhī chū chǎng kè huà le yī gè tè dìng de diǎn xíng huán jìng 。zài dōng mò chūn chū de yī gè yè wǎn ，cí rén qíng sī yōu yōu dì màn bù jiāo yě ，tái tóu gāo zhān ，zhī jiàn jǐ duǒ dài yǔ de wū yún yī shí níng jù zài tiān kōng ；dī shǒu jìn guān ，xiǎo qiáo xià xī shuǐ chán yuán ，yòu gěi rén zēng tiān le yīn lěng de gǎn jiào 。jiù zài zhè shí yī zhèn qīng hán huǎng rú yōu yǐng chōng pò le dōng fēng zhà nuǎn de qì fēn ，shǐ rén gèng gǎn dào hán yì sēn sēn 。“é hán ”zhī “é ”zài cǐ tōng “é ”，wéi é qǐng 、bú jiǔ zhī yì ，rú 《hàn shū 。wài qī chuán xià 》：“（xiào chéng bān jié yú ）shǐ wéi shǎo shǐ ，é ér dà xìng wéi jié yú ”。yīn zhī ，“é hán ”yóu qīng hán 、nèn hán zhī yì ，bié běn yú cǐ jí zuò “nèn hán ”。lìng yǒu xué zhě rèn wéi “é ”kě zhǐ é méi ，yòng yǐ bǐ yù wān yuè ；cǐ yán yī wān xīn yuè gāng gāng pò yún ér chū ，nà bèi dōng fēng chuī fú de méi shù yáo yè zhe duō zī de shēn yǐng （hán qiū bái ）。kě bèi yī shuō 。qiáo xià mián yán bú duàn de huá huá xī liú zhī shēng sòng lái yī piàn yōu xiāng ，zhè yōu xiāng mí màn zài méng lóng de yuè guāng zhī zhōng ，qìn rén xīn pí ，dí rén hún pò ，lìng rén liú lián ，cuī rén shēng huá ，shǐ rén yì xù piān piān ，bú néng zì jǐ ……。cǐ cí běn wéi yǒng méi ér zuò ，dàn què zhèng rú rén men suǒ zàn shǎng de ──tā jìng quán piān bú zhí yán “méi ”zì ，ér zhe yì tiāo chū yōu róu zhī “xiāng ”yǐ hán gài méi huā de dú tè qì yùn ，chéng rú sòng rén shěn yì fù 《lè fǔ zhǐ mí 》suǒ yán “yǒng wù cí zuì jì shuō chū tí zì ”，cǐ piān zhèng dé qí miào （yìn yǒu zhì ）。miào jiù miào zài zhe yī “xiāng ”zì jì tū xiàn le méi huā fāng xīn yōu yàn de zhuó yì fēng biāo ，lián tóng “hé yuè ”yī qǐ qiě yòu gěi rén yǐ xiù jiào 、shì jiào 、wèi jiào 、chù jiào bìng shēng de tōng gǎn lián xiǎng 。qiáng diào méi de “yī zhī ”dú xiù ，bú jǐn yǒu rú lín hé jìng zàn méi míng jù “zhòng fāng yáo luò dú xuān yán ”de gāo miào ，zhǎn xiàn le méi shù líng hán ào gǔ de yōu zī yì yùn ，ér qiě gēn cí zuò de shū qíng zhǔ rén yú xià piàn “dú zì yǐ lán gǎn ”yě àn xiàng kòu hé ér fā rén shēn sī 。
zhù jiě ① huāng shù ：huāng fèi de jun1 duì fáng dì 。② hào rán ：háo mài jiān dìng de yàng zǐ 。③ hàn yáng dù ：hú běi hàn yáng 。④ yǐng mén shān ：jí jīng mén shān 。(...)
jiā tóng ，jiāng yú gān lái zhě 。cǐ nǚ zǐ nǎi yǒu míng gē jì ，xiǎo zì qióng yīng ，tán xié gē wǔ ，wú bú tōng xiǎo 。jīn rì jiāng zhe jiǔ yáo ，zhí dào xī biān ，yǔ lǎo chéng xiàng tuō mèn ，zǒu yī zāo qù 。qióng yīng ，nǐ dào nà lǐ ，hǎo shēng zhuī huān zuò lè ，yào chéng xiàng xǐ huān 。lái dào zhè lǐ ，zuǒ yòu rén yuǎn bì zhě 。huàn zhe nǐ ，nǐ biàn lái ，bú huàn nǐ ，nǐ xiū lái 。wū de bú shì lǎo chéng xiàng zài nà lǐ diào yú 。
①xiào yǒu ：shàn shì fù mǔ wéi xiào ，shàn shì xiōng dì wéi yǒu 。②huā gōng ：fó jiāo zhōng ，huā wéi 6zhǒng gòng wù zhī yī 。huā jiē kě kāi fū jié shí ，yǐ pì wàn háng zhī yīn jiē yǒu chéng jiù fó guǒ zhī néng 。huā zhī xíng sè xiàng hǎo ，kě yǐ zhī zhuāng yán fǎ shēn 。huā yòu cóng cí bēi shēng yì ，huā yǒu róu ruǎn zhī dé 。huā zhī qǔ yì shèn fēng ，yīn cǐ ，sì yuàn duō yǐ huā zhuāng shì ，shī zhōng chēng zhī wéi “huā gōng ”。《bì yán lù 》sān shí jiǔ zé yuē ：“sēng wèn yún mén ：‘rú hé shì qīng jìng fǎ shēn ？’mén yún ：‘huā yào lán 。’”(...)
shī de shǒu lián xiě le hán qiū zhī yè tiān yǔ shàng yī lún jiǎo jié de míng yuè ，yòng wú gāng yuè zhōng fá guì zhè yī gǔ lǎo de chuán shuō ，lái àn diǎn yǎn xià zhè guì zǐ piāo xiāng de wǎn qiū shí jiē 。dàn chú le zhè lǐ yǒu yī diǎn yì yùn wài ，qí tā de rú yǐ “jiǎo jiǎo ”xiě yuè sè ，“tuán tuán ”mó yuè xíng ，jun1 wéi sú tào 。shī de hé lián xiǎn dé xíng xiàng dān báo ，zhī lí pò suì ，shuō shī rén men wǎng wǎng jiè yuè lái zhù zhǎng shī xìng ，shān yě de guò kè bú rěn duì tā ér píng tiān chóu hèn ，yì sī xiǎn huō ，bié wú yú yùn 。qiě “cháng sī wán ”sān zì xuǎn yǔ tài yìng ，tài sú tài lù 。shī de jǐng lián ，běn yīng shì lìng zhuǎn xīn yì ，dàn cǐ chù réng yuán dì tà bù ，jǐn jǐn duī qì yī xiē huá yàn de cí zǎo lái zhuāng diǎn mén miàn 。shí me “fěi cuì lóu biān ”、“zhēn zhū lián wài ”zhī lèi ，duì ǒu gù rán jīng qiē ，réng bú miǎn yǒu féi cí jí yì zhī xián 。zhì yú “yù jìng ”、“bīng pán ”zhī yù ，yě yǐ biàn chéng shī zhōng duō yú zhī zhuì yóu 。ér shī de jié lián hái shì guī jié wéi yuè guāng de míng chè ，zhè yàng de shōu wěi jì dé wú lì qiě yòu wú yùn zhì 。yóu cǐ kě jiàn ，zuò wéi gāng gāng xué shī de xiāng líng ，jí shǐ wéi yī shǒu hǎo shī ér zhěng rì kǔ sī míng xiǎng ，(...)
dān yáng hú
zuì hòu “xiāo xiāo sàn fā dào tiān míng ”yī jù ，xiě sàn yào dú zuò ，chén yín zhì tiān míng de qíng jǐng 。“xiāo xiāo ”wéi tóu fā xī shū ，rú lù yóu 《zá fù 》：“jiào lái hū jiàn tiān chuāng rì ，duǎn fā xiāo xiāo qǐ zì shū 。”zhè shǒu cí jì xiě le hú guāng shān sè zhī měi ，yòu biǎo dá le zuò zhě chén jìn zài zì rán fēng guāng zhōng de wàng fǎn liú lián de gǎn qíng ，liú lù chū yī zhǒng xián shì 、xiāo sǎ de chāo tuō qíng huái 。quán cí qíng jǐng xiàng shēng ，mì qiē xiàng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

最后“萧萧散发到天明”一句，写散要独坐，沉吟至天明的情景。“萧萧”为头发稀疏，如陆游《杂赋》：“觉来忽见天窗日，短发萧萧起自梳。”这首词既写了湖光山色之美，又表达了作者沉浸在自然风光中的忘返流连的感情，流露出一种闲适、潇洒的超脱情怀。全词情景相生，密切相(...)
迢递三巴路，羁危万里身。
此词结构谨严，语言刚劲，风格沉雄，是咏史词中的佳作。作者对于战争的描写，层层推进，有务不紊，既明写东晋方面的地利、人和，又暗写前秦由长驱直入到仓皇溃败的全过程，显示出作者高超的艺术表现技巧。
则为这两国干戈若动烦，数十载难也波安，那其间悔后晚，则这个蔺相如正直非占奸。我言词有定准，无转关，我可便定兴亡在这番。大夫，旬日之间，到于秦邦也。早来至府门首也。报复去，道有赵国中大夫蔺相如在于门前。理会的。中大夫，大王着你过去。大夫过去，亲随在于何处？你则在门首(...)

相关赏析

注解① 荒戍：荒废的军队防地。② 浩然：豪迈坚定的样子。③ 汉阳渡：湖北汉阳。④ 郢门山：即荆门山。(...)
七绝的写法，一般是前二句叙写事物，后二句抒发情思。这首诗虽全章在题咏秋景画，仍于前二句着重以浓笔勾勒景物，给人以亲切的时节风物之感。后二句在用淡墨略加点染之际，凭虚发挥想象，表现出人的情感，画景之外，情调悠扬，极耐人寻味。苏轼才气横溢，情调高远，其诗善于驰骋神思，翻空出奇。其题风景画诗无论长篇短章，都能不停滞于物象，常从生活联想中蔚发奇思，丰富了画的意趣，给读者以美的享受。
戍鼓断人行，边秋一雁声。
苍龙日暮还行雨，老树春深更著花[13]。
迢递三巴路，羁危万里身。
⑷缥缈：隐隐约约，若有若无。孤鸿：张九龄《感遇十二首》之四：“孤鸿海上来。”胡仔《苕溪渔隐丛话》前集三十九：“此词本咏夜景，至换头但只说鸿(...)

作者介绍

大中 大中，姓不详，神宗元丰时人。