宿真如寺 其二

宿真如寺 其二原文：

日长高柳一蝉声。翡翠帘深宝簟清。梦远春云不散情。晓风轻。玉楝花飞宿雨晴。
我穿着紫罗襕到拘束我不自在，我穿的是皂朝靴怎敢胡去揣？你道我有吃的呵，我口里吃几口荒张张要办事的忙茶饭，手里拿着个战钦钦怕犯法的愁酒杯。到不如严子陵登钓台，怎做得杨子云阁上灾？只管待漏随朝可不误了秋月春花也？枉干碌碌头又白。
白厮赖，恰才老蔡不与俺两个递酒。你看小蔡儿，也轻慢俺两个，也不递酒。他小觑俺两个。罢了，气杀也。哥不要上气，你若上气，显的就不是旧油嘴了。拿大碗来，倒着酒则管吃。灌的醉了，就打铺在那家里睡。哥，等他爷儿每若无礼，我把他鼻子都咬下他的来。贼弟子孩儿，得也么？酒且慢行。众位长者，非老夫敢僭。则这般饮酒，也不能取其乐。列位长者，都是通文达理的人。幸遇冬寒雪降，指雪为题，每人吟一首诗。有诗者不饮酒，无诗者罚一杯。老长者，先从谁起？先从刘普能长者起。我说老蔡递酒也从他起，吟诗也从他起。他是那一个？他无故则是刘普能。他就是普贤菩萨，我也不让他。兄弟说的是。先从你起，你了是我，我了是你。两个油嘴胡说，到底吃的醉了，一齐调鬼。泼说。今蒙长者大设华筵，重意相待。老长者单指雪为题，要俺俱各吟诗一首，无诗者罚酒一杯。众位长者恕罪，老夫不才，强搜枯肠，作诗一首，众位长者污目者。不敢，不敢。洗耳愿闻。碎剪琼花满太空，彤云万里布寒风，拥炉画屋如春暖，诗酒高谈乐盛冬。高才，高才！他便高才，吃了酒了，可不高才。不高才吃打。得也么？该老夫吟诗也。我诗就了，众位长者恕罪。不敢，不敢。洗耳愿闻。蝶翅飞扬落地轻，风翻柳絮舞零零。滋禾润稼呈祥瑞，万姓讴歌乐太平。高才，高才！高裁做的好衣服。怎的？我说是高裁。那个高才，得也么？该老夫吟诗。我诗就了也，众长者恕罪。不敢，不敢。扑面穿帘拂粉墙，飞琼糁玉六花扬。高堂映雪宜欢饮，烂醉笙歌锦瑟傍。高才，高才！我可是他能饮的伯伯。得也么？这厮。该老夫吟诗。我诗就了也，众位长者恕罪。不敢，不敢。一色楼台尽粉妆，随风逐物弄轻狂。低垂帘幕陈佳宴，笑饮忘怀入醉乡。高才，高才！我可其实的快口赛。得也么？这厮。众位长者，高才大德，博学广文，真乃古君子(...)
下片转写夜晚，着意刻画妻子对月思己的孤寂、惆怅。“对酒卷帘邀明月，风露透窗纱”，说的是在寂寞中，本想仿效李白的“举杯邀明月，对影成三人”，卷起帘子引明月作伴，可是风露又乘隙而入，透过窗纱，扑入襟怀。结尾三句是说，妻子在人间孤寂地思念丈夫，恰似姮娥在月宫孤寂地思念丈夫后羿一样。姮娥怜爱双栖燕子，把她的光辉(...)
飞燕皇后轻身舞，
茂密柔嫩青青桑，下有浓荫好地方。桑叶采尽枝干秃，百姓受害难遮凉。愁思不绝心烦忧，失意凄凉久惆怅。老天光明高在上，怎不怜悯我惊惶。　　四马驾车好强壮，旌旗迎风乱飘扬。社会动乱不太平，举国不宁人心慌。百姓受难少壮丁，如受火灾尽遭殃。长长声声心悲哀，国运艰难太动荡。　　国运艰难无钱粮，老天不肯来扶将。没有归宿无处住，哪儿定居可前往？君子总是在思索，持心不争意志强。如此祸根谁引出？至今为害把人伤。　　心中忧愁真恻怆，思念故居和家乡。生不逢时我真惨，遇上老天怒气旺。从那西边到东边，无处安身最凄凉。遭遇灾祸受苦多，外患紧急在边疆。　　谨慎谋划觅良方，才能消除混乱状。告诉你要体恤人，告诉你要用贤良。谁在解救炎热时，不用冷水来冲凉？小人治国没好事，大家受溺遭灭亡。　　好像就在逆风闯，呼吸困难口难张。百姓本有肃敬心，但却无处献力量。重视农业生产事，百姓辛苦代耕养。耕种收获国之宝，代耕之民最善良。　　天降祸乱与死亡，要灭我们所立王。降下害虫食根节，各种庄稼都遭殃。哀痛我们国中人，连绵土地受灾荒。没有人来献力量，哪能虔诚感上苍。　　顺应人心好君王，百姓爱戴都瞻仰。操心国政善谋画，考(...)
作者心境　　虽然自己有欣赏美景的乐趣，但是并不得意。将自己寄情于山水之间，有失意的自我排解。　　——本文体现二人友情的句子：念无与为乐者，遂至承天寺寻张怀民（唯张怀民可与同乐）；怀民亦未寝（两人遭遇相同，心境也相同）； 相与步于中庭（两人亲密无间）； 但少闲人如吾两人者耳（两人遭遇相同，心境相同，志趣也相同，是真正志同道合的朋友）。　　“水中藻、荇交横”说明了当时月色之浓、清、亮。　　闲人：苏轼这时被贬为黄(...)
独据辽东一小邦，大唐休怪不归降。随他百万英雄将，谁敢偷窥鸭绿江？自家高丽国王是也。俺国自箕子受封以来，传至孤家，世守高丽，雄称辽左。自俺高丽以东，还有一十六国，都与大唐年年进贡，惟有俺这一国，不顺大唐，可是为何？只因俺国陆有天山，水有鸭绿，极其险隘，只消一人把守，随你大唐百万军马，不能飞越。近来手下得一员大将，姓葛名苏文，官封摩利支，他有万夫不当之勇。闻的大唐家死了秦琼，老了敬德，无甚英雄猛将。今拨与摩利支十万军马，直至鸭绿江白额坡前下寨，打将战书去，单搦大唐名将出马。若杀的俺家过，俺家情愿随着一十六国，与大唐家年年进贡。若杀俺家不过，俺为上邦，他为下邦，要他反来进贡于俺，有何不可？摩利支那里？自家葛苏文便是。郎主呼唤，须索见来。大王，唤小将有何事干？摩利支，唤你来不为别事。孤家闻知大唐死了秦琼，老了敬德，无甚英雄猛将。今拨与你十万雄兵，直至鸭绿江白额坡前下寨，打将战书去，单搦大唐名将出马。则要你得胜成功，自有加官赐赏也。得令。则今日领十万人马，直至鸭绿江白额坡前，单搦大唐名将出马，与某交战。大小三军，听吾将令。奉主命统领雄兵，白额坡扎寨屯营。料唐家无人出马，包的个千战千赢。摩利支此一去必然成功也。孤家不免点起倾国人马，随后接应，走一遭去来。少(...)
管仲夷吾者，颍上人也。少时常与鲍叔牙游，鲍叔知其贤。管仲贫困，常欺鲍叔，鲍叔终善遇之，不以为言。已而鲍叔事齐公子小白，管仲事公子纠。及小白立为桓公，公子纠死，管仲囚焉。鲍叔遂进管仲。管仲既用，任政于齐，齐桓公以霸，九合诸侯，一匡天下，管仲之谋也。

宿真如寺 其二拼音解读：

rì zhǎng gāo liǔ yī chán shēng 。fěi cuì lián shēn bǎo diàn qīng 。mèng yuǎn chūn yún bú sàn qíng 。xiǎo fēng qīng 。yù liàn huā fēi xiǔ yǔ qíng 。
wǒ chuān zhe zǐ luó lán dào jū shù wǒ bú zì zài ，wǒ chuān de shì zào cháo xuē zěn gǎn hú qù chuāi ？nǐ dào wǒ yǒu chī de hē ，wǒ kǒu lǐ chī jǐ kǒu huāng zhāng zhāng yào bàn shì de máng chá fàn ，shǒu lǐ ná zhe gè zhàn qīn qīn pà fàn fǎ de chóu jiǔ bēi 。dào bú rú yán zǐ líng dēng diào tái ，zěn zuò dé yáng zǐ yún gé shàng zāi ？zhī guǎn dài lòu suí cháo kě bú wù le qiū yuè chūn huā yě ？wǎng gàn lù lù tóu yòu bái 。
bái sī lài ，qià cái lǎo cài bú yǔ ǎn liǎng gè dì jiǔ 。nǐ kàn xiǎo cài ér ，yě qīng màn ǎn liǎng gè ，yě bú dì jiǔ 。tā xiǎo qù ǎn liǎng gè 。bà le ，qì shā yě 。gē bú yào shàng qì ，nǐ ruò shàng qì ，xiǎn de jiù bú shì jiù yóu zuǐ le 。ná dà wǎn lái ，dǎo zhe jiǔ zé guǎn chī 。guàn de zuì le ，jiù dǎ pù zài nà jiā lǐ shuì 。gē ，děng tā yé ér měi ruò wú lǐ ，wǒ bǎ tā bí zǐ dōu yǎo xià tā de lái 。zéi dì zǐ hái ér ，dé yě me ？jiǔ qiě màn háng 。zhòng wèi zhǎng zhě ，fēi lǎo fū gǎn jiàn 。zé zhè bān yǐn jiǔ ，yě bú néng qǔ qí lè 。liè wèi zhǎng zhě ，dōu shì tōng wén dá lǐ de rén 。xìng yù dōng hán xuě jiàng ，zhǐ xuě wéi tí ，měi rén yín yī shǒu shī 。yǒu shī zhě bú yǐn jiǔ ，wú shī zhě fá yī bēi 。lǎo zhǎng zhě ，xiān cóng shuí qǐ ？xiān cóng liú pǔ néng zhǎng zhě qǐ 。wǒ shuō lǎo cài dì jiǔ yě cóng tā qǐ ，yín shī yě cóng tā qǐ 。tā shì nà yī gè ？tā wú gù zé shì liú pǔ néng 。tā jiù shì pǔ xián pú sà ，wǒ yě bú ràng tā 。xiōng dì shuō de shì 。xiān cóng nǐ qǐ ，nǐ le shì wǒ ，wǒ le shì nǐ 。liǎng gè yóu zuǐ hú shuō ，dào dǐ chī de zuì le ，yī qí diào guǐ 。pō shuō 。jīn méng zhǎng zhě dà shè huá yàn ，zhòng yì xiàng dài 。lǎo zhǎng zhě dān zhǐ xuě wéi tí ，yào ǎn jù gè yín shī yī shǒu ，wú shī zhě fá jiǔ yī bēi 。zhòng wèi zhǎng zhě shù zuì ，lǎo fū bú cái ，qiáng sōu kū cháng ，zuò shī yī shǒu ，zhòng wèi zhǎng zhě wū mù zhě 。bú gǎn ，bú gǎn 。xǐ ěr yuàn wén 。suì jiǎn qióng huā mǎn tài kōng ，tóng yún wàn lǐ bù hán fēng ，yōng lú huà wū rú chūn nuǎn ，shī jiǔ gāo tán lè shèng dōng 。gāo cái ，gāo cái ！tā biàn gāo cái ，chī le jiǔ le ，kě bú gāo cái 。bú gāo cái chī dǎ 。dé yě me ？gāi lǎo fū yín shī yě 。wǒ shī jiù le ，zhòng wèi zhǎng zhě shù zuì 。bú gǎn ，bú gǎn 。xǐ ěr yuàn wén 。dié chì fēi yáng luò dì qīng ，fēng fān liǔ xù wǔ líng líng 。zī hé rùn jià chéng xiáng ruì ，wàn xìng ōu gē lè tài píng 。gāo cái ，gāo cái ！gāo cái zuò de hǎo yī fú 。zěn de ？wǒ shuō shì gāo cái 。nà gè gāo cái ，dé yě me ？gāi lǎo fū yín shī 。wǒ shī jiù le yě ，zhòng zhǎng zhě shù zuì 。bú gǎn ，bú gǎn 。pū miàn chuān lián fú fěn qiáng ，fēi qióng shēn yù liù huā yáng 。gāo táng yìng xuě yí huān yǐn ，làn zuì shēng gē jǐn sè bàng 。gāo cái ，gāo cái ！wǒ kě shì tā néng yǐn de bó bó 。dé yě me ？zhè sī 。gāi lǎo fū yín shī 。wǒ shī jiù le yě ，zhòng wèi zhǎng zhě shù zuì 。bú gǎn ，bú gǎn 。yī sè lóu tái jìn fěn zhuāng ，suí fēng zhú wù nòng qīng kuáng 。dī chuí lián mù chén jiā yàn ，xiào yǐn wàng huái rù zuì xiāng 。gāo cái ，gāo cái ！wǒ kě qí shí de kuài kǒu sài 。dé yě me ？zhè sī 。zhòng wèi zhǎng zhě ，gāo cái dà dé ，bó xué guǎng wén ，zhēn nǎi gǔ jun1 zǐ (...)
xià piàn zhuǎn xiě yè wǎn ，zhe yì kè huà qī zǐ duì yuè sī jǐ de gū jì 、chóu chàng 。“duì jiǔ juàn lián yāo míng yuè ，fēng lù tòu chuāng shā ”，shuō de shì zài jì mò zhōng ，běn xiǎng fǎng xiào lǐ bái de “jǔ bēi yāo míng yuè ，duì yǐng chéng sān rén ”，juàn qǐ lián zǐ yǐn míng yuè zuò bàn ，kě shì fēng lù yòu chéng xì ér rù ，tòu guò chuāng shā ，pū rù jīn huái 。jié wěi sān jù shì shuō ，qī zǐ zài rén jiān gū jì dì sī niàn zhàng fū ，qià sì héng é zài yuè gōng gū jì dì sī niàn zhàng fū hòu yì yī yàng 。héng é lián ài shuāng qī yàn zǐ ，bǎ tā de guāng huī (...)
fēi yàn huáng hòu qīng shēn wǔ ，
mào mì róu nèn qīng qīng sāng ，xià yǒu nóng yīn hǎo dì fāng 。sāng yè cǎi jìn zhī gàn tū ，bǎi xìng shòu hài nán zhē liáng 。chóu sī bú jué xīn fán yōu ，shī yì qī liáng jiǔ chóu chàng 。lǎo tiān guāng míng gāo zài shàng ，zěn bú lián mǐn wǒ jīng huáng 。　　sì mǎ jià chē hǎo qiáng zhuàng ，jīng qí yíng fēng luàn piāo yáng 。shè huì dòng luàn bú tài píng ，jǔ guó bú níng rén xīn huāng 。bǎi xìng shòu nán shǎo zhuàng dīng ，rú shòu huǒ zāi jìn zāo yāng 。zhǎng zhǎng shēng shēng xīn bēi āi ，guó yùn jiān nán tài dòng dàng 。　　guó yùn jiān nán wú qián liáng ，lǎo tiān bú kěn lái fú jiāng 。méi yǒu guī xiǔ wú chù zhù ，nǎ ér dìng jū kě qián wǎng ？jun1 zǐ zǒng shì zài sī suǒ ，chí xīn bú zhēng yì zhì qiáng 。rú cǐ huò gēn shuí yǐn chū ？zhì jīn wéi hài bǎ rén shāng 。　　xīn zhōng yōu chóu zhēn cè chuàng ，sī niàn gù jū hé jiā xiāng 。shēng bú féng shí wǒ zhēn cǎn ，yù shàng lǎo tiān nù qì wàng 。cóng nà xī biān dào dōng biān ，wú chù ān shēn zuì qī liáng 。zāo yù zāi huò shòu kǔ duō ，wài huàn jǐn jí zài biān jiāng 。　　jǐn shèn móu huá mì liáng fāng ，cái néng xiāo chú hún luàn zhuàng 。gào sù nǐ yào tǐ xù rén ，gào sù nǐ yào yòng xián liáng 。shuí zài jiě jiù yán rè shí ，bú yòng lěng shuǐ lái chōng liáng ？xiǎo rén zhì guó méi hǎo shì ，dà jiā shòu nì zāo miè wáng 。　　hǎo xiàng jiù zài nì fēng chuǎng ，hū xī kùn nán kǒu nán zhāng 。bǎi xìng běn yǒu sù jìng xīn ，dàn què wú chù xiàn lì liàng 。zhòng shì nóng yè shēng chǎn shì ，bǎi xìng xīn kǔ dài gēng yǎng 。gēng zhǒng shōu huò guó zhī bǎo ，dài gēng zhī mín zuì shàn liáng 。　　tiān jiàng huò luàn yǔ sǐ wáng ，yào miè wǒ men suǒ lì wáng 。jiàng xià hài chóng shí gēn jiē ，gè zhǒng zhuāng jià dōu zāo yāng 。āi tòng wǒ men guó zhōng rén ，lián mián tǔ dì shòu zāi huāng 。méi yǒu rén lái xiàn lì liàng ，nǎ néng qián chéng gǎn shàng cāng 。　　shùn yīng rén xīn hǎo jun1 wáng ，bǎi xìng ài dài dōu zhān yǎng 。cāo xīn guó zhèng shàn móu huà ，kǎo (...)
zuò zhě xīn jìng 　　suī rán zì jǐ yǒu xīn shǎng měi jǐng de lè qù ，dàn shì bìng bú dé yì 。jiāng zì jǐ jì qíng yú shān shuǐ zhī jiān ，yǒu shī yì de zì wǒ pái jiě 。　　——běn wén tǐ xiàn èr rén yǒu qíng de jù zǐ ：niàn wú yǔ wéi lè zhě ，suí zhì chéng tiān sì xún zhāng huái mín （wéi zhāng huái mín kě yǔ tóng lè ）；huái mín yì wèi qǐn （liǎng rén zāo yù xiàng tóng ，xīn jìng yě xiàng tóng ）； xiàng yǔ bù yú zhōng tíng （liǎng rén qīn mì wú jiān ）； dàn shǎo xián rén rú wú liǎng rén zhě ěr （liǎng rén zāo yù xiàng tóng ，xīn jìng xiàng tóng ，zhì qù yě xiàng tóng ，shì zhēn zhèng zhì tóng dào hé de péng yǒu ）。　　“shuǐ zhōng zǎo 、xìng jiāo héng ”shuō míng le dāng shí yuè sè zhī nóng 、qīng 、liàng 。　　xián rén ：sū shì zhè shí bèi biǎn wéi huáng (...)
dú jù liáo dōng yī xiǎo bāng ，dà táng xiū guài bú guī jiàng 。suí tā bǎi wàn yīng xióng jiāng ，shuí gǎn tōu kuī yā lǜ jiāng ？zì jiā gāo lì guó wáng shì yě 。ǎn guó zì jī zǐ shòu fēng yǐ lái ，chuán zhì gū jiā ，shì shǒu gāo lì ，xióng chēng liáo zuǒ 。zì ǎn gāo lì yǐ dōng ，hái yǒu yī shí liù guó ，dōu yǔ dà táng nián nián jìn gòng ，wéi yǒu ǎn zhè yī guó ，bú shùn dà táng ，kě shì wéi hé ？zhī yīn ǎn guó lù yǒu tiān shān ，shuǐ yǒu yā lǜ ，jí qí xiǎn ài ，zhī xiāo yī rén bǎ shǒu ，suí nǐ dà táng bǎi wàn jun1 mǎ ，bú néng fēi yuè 。jìn lái shǒu xià dé yī yuán dà jiāng ，xìng gě míng sū wén ，guān fēng mó lì zhī ，tā yǒu wàn fū bú dāng zhī yǒng 。wén de dà táng jiā sǐ le qín qióng ，lǎo le jìng dé ，wú shèn yīng xióng měng jiāng 。jīn bō yǔ mó lì zhī shí wàn jun1 mǎ ，zhí zhì yā lǜ jiāng bái é pō qián xià zhài ，dǎ jiāng zhàn shū qù ，dān nuò dà táng míng jiāng chū mǎ 。ruò shā de ǎn jiā guò ，ǎn jiā qíng yuàn suí zhe yī shí liù guó ，yǔ dà táng jiā nián nián jìn gòng 。ruò shā ǎn jiā bú guò ，ǎn wéi shàng bāng ，tā wéi xià bāng ，yào tā fǎn lái jìn gòng yú ǎn ，yǒu hé bú kě ？mó lì zhī nà lǐ ？zì jiā gě sū wén biàn shì 。láng zhǔ hū huàn ，xū suǒ jiàn lái 。dà wáng ，huàn xiǎo jiāng yǒu hé shì gàn ？mó lì zhī ，huàn nǐ lái bú wéi bié shì 。gū jiā wén zhī dà táng sǐ le qín qióng ，lǎo le jìng dé ，wú shèn yīng xióng měng jiāng 。jīn bō yǔ nǐ shí wàn xióng bīng ，zhí zhì yā lǜ jiāng bái é pō qián xià zhài ，dǎ jiāng zhàn shū qù ，dān nuò dà táng míng jiāng chū mǎ 。zé yào nǐ dé shèng chéng gōng ，zì yǒu jiā guān cì shǎng yě 。dé lìng 。zé jīn rì lǐng shí wàn rén mǎ ，zhí zhì yā lǜ jiāng bái é pō qián ，dān nuò dà táng míng jiāng chū mǎ ，yǔ mǒu jiāo zhàn 。dà xiǎo sān jun1 ，tīng wú jiāng lìng 。fèng zhǔ mìng tǒng lǐng xióng bīng ，bái é pō zhā zhài tún yíng 。liào táng jiā wú rén chū mǎ ，bāo de gè qiān zhàn qiān yíng 。mó lì zhī cǐ yī qù bì rán chéng gōng yě 。gū jiā bú miǎn diǎn qǐ qīng guó rén mǎ ，suí hòu jiē yīng ，zǒu yī zāo qù lái 。shǎo (...)
guǎn zhòng yí wú zhě ，yǐng shàng rén yě 。shǎo shí cháng yǔ bào shū yá yóu ，bào shū zhī qí xián 。guǎn zhòng pín kùn ，cháng qī bào shū ，bào shū zhōng shàn yù zhī ，bú yǐ wéi yán 。yǐ ér bào shū shì qí gōng zǐ xiǎo bái ，guǎn zhòng shì gōng zǐ jiū 。jí xiǎo bái lì wéi huán gōng ，gōng zǐ jiū sǐ ，guǎn zhòng qiú yān 。bào shū suí jìn guǎn zhòng 。guǎn zhòng jì yòng ，rèn zhèng yú qí ，qí huán gōng yǐ bà ，jiǔ hé zhū hóu ，yī kuāng tiān xià ，guǎn zhòng zhī móu yě 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

管仲夷吾者，颍上人也。少时常与鲍叔牙游，鲍叔知其贤。管仲贫困，常欺鲍叔，鲍叔终善遇之，不以为言。已而鲍叔事齐公子小白，管仲事公子纠。及小白立为桓公，公子纠死，管仲囚焉。鲍叔遂进管仲。管仲既用，任政于齐，齐桓公以霸，九合诸侯，一匡天下，管仲之谋也。
“斜缆着钓鱼艖。”那岸边泊着一叶钓鱼舟，独览着一清江之景。作者勾画出了“野渡无人舟自横”的清远意境。船泊在岸边，说明天气太晚，渔夫已归家，这样使环境更显得宁静。作者摄景“(...)
藏得乾坤，此理谁人会。腰间带。臣今偏爱。胜挂金鱼袋。
诗歌开首就用一个直接表达感情的词“惆怅”，不仅奠定全诗的感情基调，且获总领全篇之效。此词的作用虽然易解，但问题是，谁人“惆怅”，为何“惆怅”。谁在“惆怅”呢？首句说“惆怅江头几树梅”，莫非梅在惆怅？根据颔联，前时虽曾大雪压梅，然梅已在昨夜雪后绽放枝头，当无惆怅之理由。既然不是梅在惆怅，惆怅的就只能是诗人自己。诗人开篇就说自己“惆怅”，可见其“惆怅”之浓之深。诗人作诗，当蓄积的感情于提笔之际浓烈得难以化解时，便无暇慢条斯理的运用所谓的技巧表达之，而常常在诗歌的开头直接予以发泄，若李白之“大道如青天，我独不得出”（《行路难》），“噫吁戏，危乎高哉”（《蜀道难》），即为此类。然则，诗人为何惆怅？是因为江头只有几树梅，为梅之少而惆怅吗？恐亦不是。为何？因为梅虽是中国古代诗人的爱物，但其诗中的梅多以株，甚至以枝论，若“(...)

相关赏析

唐圭璋先生评这首词说：“此首全篇写景，无句不美。”从字面上看，此评固然精当，读者还应看到，词人写景的目的在于颂人，歌颂那位高洁美丽的少女，她超凡脱俗，一尘不染，独来独往，不受任何羁绊。贺铸的好友，另一著名词人张耒为《东山词》写的序中曾说贺词“幽洁如屈、宋”，有人认为这样评价过高，不过屈原那种美人香草的手法，他还是学来了，最为脍炙人口的《青玉案》，表面看(...)
寡人正要问你这事。既是李美人拾得金弹，生下太子，如今这太子却在那里？你不可隐藏，一一的说个明白，与寡人知道。万岁赦奴婢(...)
接下来，颈联写渡江，船过沙滩，惊散了草丛中成群的鸥鸟；回望岸上，江田万顷，一只白鹭在自由自在地飞翔。这一联巧用数量词，不但属对工稳，而且深化了诗境。群鸥栖息沙草之间，可见天时向晚，飞鸟归巢，所以万顷江田之上只有一鹭飞翔。这幅色彩鲜明的画面强烈地渲染了江边的清旷和寂静。后来李清照《如梦(...)
试问岭南应不好？(...)
前两联极力描写秋景，直到颈联，才点出一个“秋”字。“独登台”，则表明诗人是在高处远眺，这就把眼前景和心中情紧密地联系在一起了。“常作客”，指出了诗人飘泊无定的生涯。“百年”，本喻有限的人生，此处专指暮年。“悲秋”两字写得沉痛。秋天不一定可悲，只是诗人目睹苍凉恢廓的秋景，不由想到自己沦落他乡、年老多病的处境，故生出无限悲愁之绪。诗人把旧客最易悲愁，多病独爱登台的感情，概括进一联“雄阔高浑，实大声弘”的对句之中，使(...)
牵动一潭星。

作者介绍

曹量 曹量，徽宗大观二年（一一○八）知密州（《宋会要辑稿》刑法四之八七）。